- sanballı
- sif.1. Ağır, bərk, möhkəm, qurs. Daş balaca idi, amma çox ağır, çox da sanballı idi. «Koroğlu». Dəmir qapıların sanballı qıfılları zırınqıltı ilə açıldı. Ç.. <Xəlil:> Bu il məhsulumuz boldu. Maşallah, qozalar aman sanballıdı. M. Hüs..2. məc. Güclü, təsirli, dərin, ciddi. Sanballı ifadə. Sanballı cümlə işlətmək. – Gecəm belə keçdi, səhərim gəlsin! Dadıma sanballı sözlərim gəlsin! M. Müş.. <Qara Kərəmoğlunun> söz ağzından külçə kimi ağır və sanballı z. çıxırdı. M. İ.. Vəzn xoşuma gəlmir, yenisini seçirəm; Daha da dolğun olsun; daha sanballı, möhkəm. R. R..3. məc. Təmkinli, ciddi, ağır, ağırbaşlı. <Sübhanverdizadə> özünü camaat arasında çox sanballı z. aparardı. S. R.. <Mürsəl:> <Ataş> həm də sanballı oğlandır, hər sözə cavab verməz. Ə. Vəl.. // Yaşlı, abırlı, hörmətli. Sanballı adam. // Adlı-sanlı, hörmətli, mötəbər. Sanballı alim.4. məc. Əsaslı, böyük, dərin, ciddi. Sanballı musiqi əsəri. Sanballı kitab.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.